به گزارش گلستان رسا از گرگان؛ تیک تاک زمان به شماره افتاد و با سرعت در رسیدن به خط پایان سال ۱۴۰۳ می باشد و بهاری که با بهار قرآن و معنویت متقارن شد. برکت و منزلت شبهای قدر و یا علی گویان سالی را متفاوتتر و هزار انشالله با برکت تر از گذشته آغاز خواهد شد.

در فرهنگ عمومی ایرانیان از قرنهای پیش با آداب، رسوم و سننی خاص به استقبال بهار قرآن و بهار طبیعت رواج داشت و عبارت نو نوار کردن دل و آراستن ظاهر و غیره در کنار آن فرهنگ با ریشه ماه رمضان و رفتارهای اجتماعی از نوع دوستی، دستگیری از نیازمند،احسان و انفاق برگ های زرینی بخود داشت و دارد.

با این ریشه های عمیق اعتقادی و نوع دوستی بهار قرآن با طراوت تر از همیشه بود و است.

از ضروریات و نیازهای اساسی جامعه اسلامی رونق دادن به سفره های مردم در ماه رمضان و رنگی کردن درآمدها در بهار طبیعت است.

بهارانی که در سال ۱۴۰۳ به فراموشی مطلق مسئولان و دولتمندان سپرده شد و هر روز به یمن بی تدبیری ها و ناکارآمدی ها، تیرهایی آتشین بر سفره ها و جیب های مردم روانه میشود تا جائیکه بسیاری از الزامات سفره های رمضانی و عیدانه از سفره ها پرکشید و جای خالی خود را با آه،حسرت، ناامیدی و گاها شرمساری سرپرستان خانوارها داده است.

گوشت و مرغ که دست نیافتنی برای اقشار آسیب پذیر جامعه شد،لبنیات و حبوبات،روغن و…تا ناکجاآباد قیمت‌ها بالا رفتند و اقشار آسیب پذیر را توان دست یافتن به آن را ندارند.

شرمساری بیشتر آنکه ایران بزرگ روی گنج های بسیار از منابع زیر زمینی و معادن و سرمایه خوابیده است و دارای اینهمه مواهب الهی از جنگل،دریا و دشت و حاصلخیزی خاک و…می باشد که زیبنده نیست تابلوی بزرگ فقر و نداری مردمانی با تمدن و فرهنگ غنی سر درب اقتصاد کشور نصب و نمایش داده شود.

مسئولان هم مردم را شرطی کردن و هر از گاهی با بیان و نمایش خبرهایی از دست توزیع کالا برگها،یارانه ها و کمک معیشتی و…از یک طرف و جولان گرانی از رها سازی اقتصاد معیشتی مردم کشور با افرایش نرخ خرید کالا و خدمات از سوی دیگر نقش بازی میکنند و مردم در استادیوم بزرگی به نام اقتصاد و معیشت به بازی گرفته می‌شوند و بدتر از همه اینکه همه گلها را هم به دروازه مردم وارد میکنند.

افزایش انواع مالیاتها از درامدهای ریالی در برابر هزینه های دلاری و عوارض های با نام‌های جدید در قبوض برق،آب،گاز و تلفن و اینترنت و…و در برابر آن افزایش نرخ خرید خدمات اجتماعی همه و همه نشان از ناکارآمدی و ناترازی مدیریتی دارد. و در این سنگلاخ عبوری جز زخمی کردن پای عابران که صرفا قشر آسیب پذیر جامعه هستند دردی به مسئولان کشور وارد نمی‌شود و در مقابل ادبیات مصرف گرایی،قناعت ، صبر،امید و صرفه جویی و …چیزی از سخنرانی های عاید مردم نمی‌شود.

رمضان امسال را باید مردم چون شعب ابوطالب سپری کنند و دانه ای خرما در میان عده ای مزه نماید تا روزه ای افطار شود.

و در مقابل هر روز پرونده های بسیاری از اختلاس گران و چپاول گران به منابع و ذخایر کشور با اون فیش های نجومی برخی از مدیران در صنایع آه و حسرت اقشار آسیب پذیر جامعه را بیش از پیش می سازد .

اگر قرار شد کم باشد یا نباشد برای همه اینگونه باشد .

و این درس عدالت علوی است که در نیمه های شب و ناشناس کسیه های نان و رطب بر دوش می‌کشید و به نیازمندان واقعی جامعه برسد و اینکه نهج البلاغه علی علیه السلام خوانده شود و عملی در امور کشور و رسیدگی به اوضاع نیازمندان بچشم نیاید فشارهای اجتماعی جامعه را افزون می‌دهد.

انتظار است حداقل دولت چهاردهم که پاسخ همه گفتگوهای انتخاباتی را با قرائت فرازهایی از نهج البلاغه مولی علی علیه السلام برای ماه رمضان و نوروز ۱۴۰۴ با همه گیر و دارهای اقتصادی بین الملل و افزایش های ارز و دلار و سکه و بی ارزش کردن پول ملی اندکی به فکر سفره های مردم باشد و ماه رمضان را رمضانی با فرهنگ اسلامی و ایرانی خاطره سازی می‌کرد.