به گزارش گلستان رسا از گرگان؛ کاربردی کردن و به کار گرفتن همه ظرفیت‌های بالقوه طبیعی و انسانی می‌تواند در همه ابعاد توسعه ای جایگاه گلستان را در کشور برجسته و ویژه کند.

این تداعی و تجسم،خوب دیدن به داشته های استان‌ است”و به یقین تا این داشته ها خوب دیده نشود نمی توان به راه‌های توسعه ای آن دست یافت و همان عبارت ” گلستان را باید گلستان دید تا گلستان شود، معنی می یابد.

مهمترین سرمایه نگارستان ایران،اقوام متعدد از همه قومیت‌هاست که موجب رنگ آمیزی فرهنگی و همجواری مسالمت آمیز در سایه وحدت شده است و عملا وحدت اقوام یکی از بارزترین برجستگی‌ های فرهنگی و اجتماعی گلستان است.

یکی دیگر از داشته های گلستان وجود تنوع احزاب و جریان‌های سیاسی با همه گرایشها است که در مشارکت گیری های اجتماعی و سیاسی نقشی اثر گذار دارند.

نیروی انسانی متخصص،کارآمد در همه رشته های علمی و پژوهشی در کنار نامداران فرهنگی،هنری، ورزشی از حکیم جرجانی و فخر الدین اسد گرگانی تا آیات عظام علوی گرگانی، طاهری، میبدی، علمای اهل سنت تا استاد فقید محمد رضا لطفی،پهلوان خدر،ملاح ،سوخته سرایی،سردار آزمون و فرهاد قائمی و غیره بر سنگینی داشته های معنوی، فرهنگی استان افزوده است.

کشاورزی و دامپروری قطب اقتصادی کشور در تولید گندم، جو، پنبه، دام سبک و سنگین از ارزش‌های اقتصادی استان در کنار مناطق گردشگری چشم نواز از تالاب های بین المللی گمیشان، خلیج گرگان، جزیره آشوراده و آبشارهای دیدنی کبودوال، داو، دیوار سرخ تاریخی گرگان، شهر تمیشه، تپه های تاریخی، گردشگاه های سیاحتی زیارت، درازنو،جهان نما و راه آهن و ساحل بندرترکمن و بندرگز، جاده شاه عباسی، خالد نبی تا برجهای تاریخی رادکان و گنبد و بناهای تاریخی، سیاه چادرهای صحرای ترکمن، ساز و آواهای ترکمنی و بلوچی و سیستانی و مازنی نماد پیشنه و تاریخ کهن گلستان را صد چندان پربارتر و گلستان را نگارستانی ماندگار برای ایران کرد.

آیا سزاوار است با همه این داشته ها، گلستان محروم باشد؟

طهماسبی استاندار دولت چهاردهم در معارفه خود از داشته های گلستان گفت و با این باوریم تا این داشته ها به کار گرفته نشود و صنایع بزرگ و تبدیلی کشاورزی، دامپروری، گردشگری و صنایع دستی و غذایی در کنار این داشته ها قرار نگیرد همچنان فقر و محرومیت گلستان را سایه خواهد داشت.

وحدت نماد گلستان شد و هنگامی تجلی می یابد که در همه ابعاد وحدتی اجماع باشد که مهمترین آن به کارگیری از نخبگان و متخصصان همه اقوام در تصدی مسئولیتهای اجتماعی و اجرایی است.

سرمایه نهفته و فراموش شده نیروهای انسانی توانمند مقیم خارج از استان که به دلایل محرومیت در اشتغال ناگزیر جذب دستگاه‌های اجرایی در سطح ملی شده اند و تجارب و تخصص های ملی کسب کرده اند و شرایط خدمت در استان را دارا می باشند که در همه دولتها مغفول مانده است به عبارتی نگارستانی از گلستان در قلب پایتخت ایران عزیز جای گرفته است که هرگز دیده نشده است.

چرا با همه این داشته ها هنوز غبار محرومیت در گلستان سایه دارد؟

علت آنرا در عملکرد مدیران دستگاه ها در دولت‌های پیشین باید جستجو کرد!

شعار به جای عمل، اقدام و مطالبه گری بجای شعارهای فریبنده انتخاباتی، ندیدن سرمایه های ارزشمند استان و جایگزینی آن با داشته های سایر البته صرفا در بخش نیروی انسانی غیر بومی، جریانی و حزبی دیدن بجای شایسته گزینی ها، همه و همه موجباتی برای محرومیت گلستان شده است.

پتروشیمی را فقط در کاغذها نوشتن، ساحل و اقتصاد دریا را محصور خواندن، آشوراده هنوز در گیر و دار تدبیر مدیریتی قرار دارد و مرزهای سیاسی جغرافیایی استان دچار تنش و به لحاظ ارتباطات اقتصادی مدیران وارداتی گلستان را زباله دان استان‌های مجاور کردند و از دریا همین بس که نه گردشگری صنعتی دارد و نه اقتصاد دریایی توانمند و صدها باید ها و شایدها.

این جایگاه گلستان امروز، شایسته همه تاریخ و داشته های آن نیست و باید عزمی جزم کرد و چشمانی را بینا ساخت تا داشته های خود را به سرمایه های اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی تبدیل کنند.

و همین بس که وزیر میراث فرهنگی و گردشگری به صراحت اعلام کرد که گلستان با همه ظرفیت‌های بالای گردشگری،صنایع دستی و میراث فرهنگی توان جذب منابع را نداشته است.

و نمونه های آن هم در سایر بخش های اقتصادی می‌توان دید و کلام آخر همان که گلستان را باید گلستان دید تا گلستان شود.