گلستان به عنوان یکی از سه استان قهرمان‌پرور شمالی، زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های بالقوه مناسبی را در بسیاری از ورزش‌ها دارد، ولی به دلیل کم لطفی‌های مدیران و فقدان اسپانسر مالی، سهم استان در سطح اول فوتبال کشور «آقایان و بانوان» صفر است.

به گزارش گلستان رسا از گرگان؛ برخی منتقدان فعالیت‌های ورزشی بر آن باور هستند که «ورزش فقط فوتبال نیست» و باید به سایر ورزش‌های انفرادی و گروهی که ظرفیت بالایی را در کسب جایگاه و سکو در مسابقات بین‌المللی، آسیایی و جهانی دارند و «المپیک» بالاترین سطح آن است، پرداخته شود تا علاوه بر جلوگیری از صرف و هدررفت هزینه‌ها و اعتبارات میلیاردی، مانع از دست دادن زمان برای رسیدن به مدال‌ها و جام‌های رنگارنگ شد، ولی در واقعیت و نگاه کارشناسان خبره جهان این تفکر مردود است.

به طور یقین «استان گلستان» طی سالیان گذشته، به خصوص در یک دهه اخیر در بسیاری از ورزش‌های انفرادی و گروهی از جمله «ژیمناستیک، شطرنج، ورزش‌های رزمی، بسکتبال، کبدی، والیبال، سوارکاری و دیگر ورزش‌ها» نه تنها در سطح ملی، بلکه در سطح جهانی به عنوان قطب شناخته شده و ورزشکاران فعال در آن رشته‌ها توانسته‌اند بار‌ها پرچم خوش رنگ کشورمان را به اهتزاز درآورند.

همه کارشناسان و حتی مخاطبان و تماشاگران ورزشی کشور و استان گلستان، بدون ادعا این موضوع را می‌پذیرند، ولی آنچه در واقعیت جهانِ‌ورزش وجود دارد، تمرکز برای دوری از ورزش پرهوادار «فوتبال» و توقف در پرداختن به «سایر ورزش‌ها» نبوده، نیست و به‌طور قطع نخواهد بود.

«فوتبال» طی یک قرن گذشته و در قرن پیش رو به دلیل جذابیت‌های بی‌شماری که دارد از جمله «حضور تعداد بالای بازیکن در زمین مسابقه، بهره‌مندی از تکنیک‌های انفرادی زیبا و خارق‌العاده ورزشکاران، بهره‌مندی از تاکتیک‌های فکری مربی و بازیکنان، فضای بالای میزبانی از تعداد زیاد تماشاگر در اطراف زمین مسابقه و سکو‌ها، جذابیت در معماری و احداث زیرساخت‌ها و استادیوم‌ها، ترویج فرهنگ عمومی با بهره‌مندی از کانون‌های هواداران و بازی کردن فوتبال در هر نوع زمین روباز، سرپوشیده و حتی زمین‌های گِلی» عامه‌پذیر شده و علاوه بر مردان، بانوان بسیاری را به سوی خود جذب کرده و بدون تعارف به عنوان «ورزش اول» جهان شناخته شده است.

همه این فواصیل، در کشورمان ایران و به تبع آن در استان گلستان، عده‌ای چشمان خود را بسته‌اند و از پذیرفتن واقعیتِ «بالا بودن درآمد ناشی از تقویت ورزش فوتبال نسبت به سایر رشته‌های ورزشی» دوری کرده و به بهانه «عدم اهتزاز پرچم توسط فوتبالیست‌های کشورمان در عرصه آسیایی و جهانی در سه دهه اخیر» از اختصاص اعتبار و جذب سرمایه‌گذار جهت ایجاد زیرساخت‌ها که به دلیل عدم دسترسی به امکانات شاهد سوختن استعداد‌های ورزشی بسیاری در اقصی نقاط کشور و استان هستیم، امتناع می‌کنند.

 

با نگاهی اجمالی به کشور‌های حوزه خلیج فارس و حتی شرق آسیا باید در نقدِ کارشناسانه به این موضوع توجه کنیم که در ورزش «فوتبال» هر اتفاقی از قبیل «پوستن بازیکنان به تیم‌های بزرگ جهان، قضاوت داوران فوتبال در عرصه‌های مختلف حتی جام جهانی و المپیک، تربیت مربیان خبره و صادر کردن آنها به سایر تیم‌ها، قبول میزبانی‌ها و کسب درآمد از طریق توریسم ورزشی که در جام جهانی فوتبال و قاره‌ای بیش از سایر رویداد‌های ورزشی محسوس است و سایر دلایل» می‌تواند پرچم سه رنگ کشورمان را به اهتزاز درآورد و فقط کسب عنوان و جایگاه مهم نیست.

صلاح الدین اونق «دروازه‌بان»، اکبر میثاقیان، عزت‌الله پورقاز، عارف غلامی و آرمین سهرابیان «مدافع»، احمد نوراللهی، رضا اسدی و محمدجواد کیا «خط میانی» و سردار آزمون، عبدالجلیل گل‌چشمه و محمد علی‌نژاد «خط حمله»، فوتبالیست‌های مطرح گلستانی از شهر‌های بندرترکمن، گرگان، کردکوی، مینودشت، گنبدکاووس و سایر شهر‌ها از دیرباز تاکنون در ترکیب تیم ملی و سایر تیم‌های مطرح کشور بوده‌اند که نام استان گلستان را در این رشته ورزشی بر سر زبان‌ها انداخته‌اند، اما به دلیل اینکه فوتبال گلستان هیچ وقت در مسابقات لیگ‌های باشگاهی صاحب تیمی مشخص و شناخته شده نبوده، به همین دلیل فوتبال بسیاری از آنها در سایر تیم‌های خارج از استان به پایان رسیده و یا خواهد رسید.

استان‌های گیلان و مازندران از دیرباز به خوبی جایگاه ورزش پرهوادار «فوتبال» در تقویت توریسم ورزشی را شناخته‌اند و طی پنج دهه گذشته در کنار حمایت از سایر ورزش‌ها با معرفی تیم‌های فوتبال نساجی قائم‌شهر، ملوان بندرانزلی، شهرداری بندر آستارا، داماش گیلان، چوکا تالش، سپیدرود رشت، شموشک بندرنوشهر، دریاکاسپین بابل و سایر تیم‌ها، نام استان‌های خود را در لیگ برتر و لیگ آزادگان «دسته اول باشگاه‌های کشور» مطرح و در هر کدام از بازی‌ها، علاوه بر بهره‌مندی از ظرفیت تماشاگر، از رونق صنعت گردشگری در میزبانی از تیم‌ها در هتل‌ها، رستوران‌ها و حتی معرفی جاذبه‌های تاریخی و اقتصادی، سود لازم را برده‌اند.

 

هر چند که فقدان کارخانه‌جات و صنایع بزرگ دولتی و غیردولتی در استان‌های گیلان و مازندران مانع از حمایت مالی سیستماتیک و با برنامه و حرفه‌ای از باشگاه‌های فوتبال شده است، ولی مدیران تیم‌های حاضر در این لیگ‌ها به نوعی «با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته» تا از قافله عقب نمانند و بتوانند بخشی کوچکی از درآمد حاصل از این ورزش را به سوی استان خود هدایت کنند و در این میان متولیان ورزش استان گلستان، علی‌رغم دارا بودن استعداد‌ها و چهره‌های مطرح در این رشته جذاب، همچنان در خواب هستند و چشمان خود را به واقعیت‌ها بسته‌اند و متأسفانه استادیوم ۱۵ هزار نفری «شهدای گرگان» که بسیاری از تیم‌های استان‌های شمالی در حسرت داشتن آن هستند در حال خاک خوردن و فرسوده شدن است.

از جایی‌که این اصل را باور داریم «عقل سالم در بدن سالم است» و سرمایه‌گذاری در ورزش تأمین سلامت جامعه بوده و دین مبین اسلام، پیامبر اکرم (ص) و مقام معظم رهبری هم بر پرداختن به ورزش تأکید دارند، آنچه فوتبال‌دوستان گلستانی از «علی‌اصغر طهماسبی» استاندار جدید استان در دولت چهاردهم، مجمع نمایندگان گلستان در مجلس شورای اسلامی و شهرداری‌های شهر‌های دارای استعداد فوتبالی انتظار دارند، مطالعه بندهای قوانین حمایتی کشور برای تیم‌داری باشگاه‌ها و جذب و اختصاص اعتبار و تقویت ورزش «فوتبال» استان در کنار حمایت از سایر ورزش‌های مدال‌آور بوده تا «استان گلستان» بیش از پیش بتواند در معرفی قهرمانان ورزشی و کسب سود ناشی از پرداختن به این ورزش بهره‌مند شود.

خبرنگار/رامین بشرویه

  • منبع خبر : گلستان رسا