به گزارش گلستان رسا از گرگان؛ نوروز بهانه ای است برای باهم بودن، نزدیکی و تلطیف قلوب، شناخت بیشتر از هم و آشنایی با اصل و نسب ، خانواده‌ها و حلقه های ارتباطی است.

عید نوروز فرصت مغتنمی است تا به تحکیم روابط اجتماعی و تقویت آن در روابط قبیله ای، خانوادگی و غیره پرداخته شود.

صله رحم دستاورد مهم و بزرگ عید نوروز است و دید و بازدید هم به بهانه نوروز بستری برای استحکام روابط اجتماعی خانواده هاست.

چه خوب بود، آن زمان‌ها که معنای واقعی نوروز متبلور بود و همه آنچه را که می‌انگاشتیم، به واقع عمل می‌کردیم، رفت و آمدهای خانوادگی، همسایگی، و حتی قبیله ای و دورتر از آن محلی گردی با هم معنای واقعی داشت .

در دو یا سه دهه گذشته هنوز رنگ و بوی سنت‌ها و آداب و رسوم در عید نوروز تغییری نداشت‌و نوروز رنگ و بوی خاص خود را داشت، نوروز خوانی ها قبل از تحویل سال و آوای محلی نوید نوروز می داد.

خانه تکانی منازل توسط مادران از شستن گلیم و جاجیم، پتو و پرده، گچ او کردن دیواره‌ها و جارو رفهای اتاق با نرم جارو و جارو له له ای بلند و کوتاه مردان و زنان در کنار هم به نظافت عمومی می‌پرداختند و سبزه کاشتنی و ماهی خریدن و غیره، همراهش ویژگی‌های خاص خود را داشت و پس از گذر زمان رنگ عوض کرد.

صدای توپ تحویل سال که می‌شد شگینها قرآن به دست و دستی دیگر سبزه و گل وارد منازل می‌شدند، پدران، کودکان و فرزندان و حتی نوادگان را هم همراه خود می‌بردند و در این رفت و آمدها درس‌های مهمی از زندگی اجتماعی را تداعی بود.

آشنایی با افراد قوم، قبیله و طایفه، از خانواده های پدری و مادری نماد بیشتری داشت.

اگر چه به عنوان عیدی بگیری هم بود، اما همان با اجتماع بودن و با هم سن و سالان فامیل آشنا شدن نیز شوق و ذوق خودش را داشت.

(تخم اردک و غاز و مرغ یا غاز مرغانه)که رنگ شده بود در برخی از منازل شوق عید دیدنی را بیشتر می‌کرد و حلوای دستی و سنتی مادران نیز در سفره‌ها نمایان بود.

آن همه مهر و عطوفت ، نزدیکی ، قرابت و باهم بودن و پیوند نسل‌های گذشته و حال در نوروز چه زیبا بود و حال که زندگی‌ها دیجیتالی شده و به عبارتی رنگ و بوی شهری را به خود گرفته‌اند، آدم‌ها هم رنگ عوض کردند.

گبه جای دید و بازدیدها، پیامک و در دنیای مجازی (تلگرام ، اینستاگرام ، واتساپ و توییت ) جایگزین شد.

به جای صله رحم، احترام قومی و خانوادگی رفته رفته می‌رود تا تحکیم روابط اجتماعی افراد و خانواده‌ها هم آهسته آهسته به طور کلی مجازی شود و یا سیستم‌های مدرن ارتباطی روز به جای بازدیدها و رفت و آمدها عکسها و فیلمهای همدیگر را در سایر فضاها ببینیم که این جایگزینی زودهنگام در سالهای اخیر نو ظهور لیکن عمیق و پر رنگ در خانواده ها جایگزین شد

این دوری از ارزش‌ها ، آداب و سنن‌ها که میراث گرانبهای پیشینیان ما می‌باشد را به سادگی ببینیم و پیوند نسل‌های گذشته و حال و آینده را با مجازی تفکیک کنیم.

دل به تنگ می‌آید در فضای غیر عاطفی، اخلاقی و اجتماعی که نه حرفی و گپی، نه ارتباط دلی، چه باید کرد تا این سنت‌ها حفظ بمانند و برای استحکام و تحکیم آن چه باید کرد و هزاران سوال دیگر؟

بهتر این نیست از خود شروع کنیم و چون دوران کودکی و نوجوانی همراه با بزرگان و (پدران و مادران) دست فرزندان خود را گرفته و صله رحم واقعی را داشته باشیم .

سال را بی پیامک و ارتباط در فضای مجازی در فضای عاطفی و دلی ارتباط برقرار کنیم تا رشته های دوستی و پیوند با نسل‌های گذشته باقی بماند.

چه کنیم تا فرزندان ما معنای واقعی خانواده و فامیل را درک کنند و روابط اجتماعی را تحکیم بخشند و عاطفه جای شکلکهای مجازی گیرد و دلها به هم نزدیک و فقط نام‌ها باقی گنمانند.

انتهای پیام